W świetle art. 90 ust. 5 ustawy o VAT do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw Powstała wskutek aktualizacji wyceny różnica wartości netto środków trwałych (której nie można przeznaczyć do podziału) odnoszona jest na kapitał z aktualizacji wyceny (Wn „Środki Podatnicy, z wyjątkiem postawionych w stan likwidacji oraz w stosunku do których ogłoszono upadłość, dokonują, z zastrzeżeniem ust. 2, aktualizacji wyceny środków trwałych według ich stanu na dzień 1 stycznia 1995 r. w terminie do dnia 30 czerwca 1995 r.; aktualizacji wyceny nie dokonuje się od składników majątku zaliczanych do W celu oszacowania wartości początkowej należy sprawdzić ceny rynkowe środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia tego składnika. W przypadku trudności dokonania wyceny można zwrócić się do rzeczoznawcy majątkowego. Jeżeli natomiast Stopniowe zużywanie się środków trwałych powoduje że zmniejsza się systematycznie ich wartość początkowa. To systematyczne zmniejszanie się wartości początkowej środka trwałego nazywa się umarzaniem. Proces stopniowego pomniejszania wartości środków trwałych ma swoje odbicie w kosztach podmiotu gospodarczego. KŚT (klasyfikacja środków trwałych) dla laptopa to 487, czyli zespoły komputerowe. Amortyzacja laptopa metodą liniową. Podstawową metodą amortyzacji środków jest metoda liniowa. Wówczas dla środków trwałych stosuje się stawkę amortyzacyjną wynikającą z klasyfikacji środków trwałych oraz wykazu stanowiącego załącznik do Sprzedaż nieruchomości wprowadzonej do środków trwałych - nieruchomość niemieszkalna. Na mocy art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i Jednorazowa amortyzacja fabrycznie nowych środków trwałych, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych: Grupy 3-6 i 8 z wyłączeniem grup: 0, 1, 2 i 7: Do 100.000 zł: Każdy podatnik: Jednorazowa amortyzacja środków trwałych w ramach pomocy de minimis, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych Stosownie do art. 22g ust. 4 ww. ustawy za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych (np. odsetki od pożyczek i kredytów). Wszelkie koszty poniesione i naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania podwyższają jego wartość początkową. Dlatego też należy uznać, iż wydatki na doradztwo poniesione w trakcie inwestycji 6NsV8D. Środki trwałe – ustawa o rachunkowości definiuje jako „rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki”. Do środków trwałych zalicza się: nieruchomości (w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budynki, budowle, lokale, obiekty inżynierii lądowej i wodnej, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub mieszkalnego), maszyny, urządzenia techniczne, środki transportu, ulepszenia w obcych środkach trwałych, inwentarz żywy np.: zwierzęta hodowlano-użytkowe. Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) Środek trwały przyjęty do użytkowania należy zaliczyć do właściwej grupy i rodzaju Klasyfikacja Środków Trwałych. W obowiązującej KŚT wyodrębnionych jest 10 jednocyfrowych grup, które następnie dzielą się na podgrupy i rodzaje środków trwałych. Szczegółowa klasyfikacja jest przygotowywana przez Główny Urząd Statystyczny i można ją znaleźć na stronie GUSu. Klasyfikacji wyodrębniono 10 grup środków trwałych, tj.: Grupa 0 – GRUNTY Grupa 1 – BUDYNKI I LOKALE ORAZ SPÓŁDZIELCZE PRAWO DO LOKALU UŻYTKOWEGO I SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU MIESZKALNEGO Grupa 2 – OBIEKTY INŻYNIERII LĄDOWEJ I WODNEJ Grupa 3 – KOTŁY I MASZYNY ENERGETYCZNE Grupa 4 – MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY OGÓLNEGO ZASTOSOWANIA Grupa 5 – MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY SPECJALISTYCZNE Grupa 6 – URZĄDZENIA TECHNICZNE Grupa 7 – ŚRODKI TRANSPORTU Grupa 8 – NARZĘDZIA, PRZYRZĄDY, RUCHOMOŚCI I WYPOSAŻENIE, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE Grupa 9 – INWENTARZ ŻYWY Wartość początkowa środka trwałego Środki trwałe wycenia się według wartości początkowej, którą może być: cena nabycia – w przypadku zakupu środka trwałego koszt wytworzenia – w przypadku wytworzenia środka trwałego przez jednostkę we własnym zakresie; wartość rynkowa – w przypadku nabycia środka trwałego w drodze darowizny lub aportu. Ewidencja środków trwałych na kontach księgi głównej konto „Środki trwałe” służy do ewidencji przychodów i rozchodów środków trwałych oraz do ustalenia wartościowego stanu końcowego środków trwałych. Ewidencja na koncie „Środki trwałe” prowadzona jest w wartości początkowej. konto „Umorzenie środków trwałych” jest to konto korygujące do konta „Środki trwałe”, które służy do ewidencji zużycia ŚT na skutek używania lub upływu czasu. Umorzenie środków trwałych a amortyzacja W związku ze zużyciem środków trwałych mamy do czynienia z dwoma pojęciami: umorzenie i amortyzacja. Umorzeniem nazywamy sukcesywne zmniejszanie wartości początkowej środka trwałego na skutek jego zużycia. Amortyzacja to koszt wynikający ze zużycia środka trwałego. Na dzień bilansowy środki trwałe wycenia się i wykazuje w bilansie według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia bądź wartości przeszacowanej, pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także pomniejsza się o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Przedsiębiorca, zgodnie z ustawą o rachunkowości, jest zobligowany do prowadzenia ksiąg pomocniczych, czyli kont analitycznych dla środków trwałych. W praktyce stosuje się: księgę inwentarzową – wpisuje się do niej chronologicznie środki trwałe przyjęte do użytkowania oraz nadaje się im numer inwentarzowy; tabelę amortyzacyjną – w której ustala się wartość amortyzacji środków trwałych z podziałem na okresy sprawozdawcze; karty szczegółowe środków trwałych – są prowadzone dla każdego środka trwałego z osobna i zawierają wszelkie dane o środku trwałym, jak również informacje opisujące historię użytkowania. Amortyzacja | Ewidencja środków trwałych Strony: 1 2 3 2014-12-27 W związku ze zmianą technologii produkcji jednostka przestała używać środka trwałego. W chwili obecnej nie jest podjęta decyzja co do dalszego jego wykorzystania. Z wyceny rzeczoznawcy wynika, że wartość rynkowa tego urządzenia wynosi 300 000 zł. Jest ona niższa niż wartość netto maszyny wynikająca z ksiąg rachunkowych. Czy w związku z tym należy na dzień bilansowy dokonać odpisu aktualizującego doprowadzającego środek trwały do wartości niższej? Zaprzestanie używania środka trwałego w wyniku zmiany technologii produkcji świadczy o występowaniu dużego prawdopodobieństwa, że ten środek trwały nie przyniesie w znacznej części przewidywanych korzyści ekonomicznych. W związku z tym jednostka powinna dokonać odpisu aktualizującego jego wartość. Fakt, że jednostka zaprzestała używania środka trwałego w prowadzonej działalności gospodarczej nie stanowi podstawy do wyksięgowania go z ewidencji i zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych zarówno dla celów bilansowych, jak i w większości przypadków dla celów podatkowych. Po aktualizacji wartości środka trwałego jednostka powinna dokonać dla celów rachunkowych ponownego wyznaczenia wartości odpisów amortyzacyjnych. Podstawą ich ustalenia jest wartość początkowa pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne i odpisy z tytułu utraty wartości. Szczegóły – w uzasadnieniu. Ustawa o rachunkowości nakazuje (art. 32 ust. 4 uor), by w przypadku zmiany technologii produkcji, przeznaczenia do likwidacji, wycofania z używania lub innych przyczyn powodujących trwałą utratę wartości środka trwałego, dokonywać – w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych – odpowiedniego odpisu aktualizującego jego wartość. Taka aktualizacja wartości środka trwałego jest określana jako trwała utrata wartości i wiąże się bezpośrednio z wyceną środków trwałych na dzień bilansowy. Przepis art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości wskazuje bowiem, że środki trwałe należy wyceniać nie rzadziej niż na dzień bilansowy według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Sprawdź: INFORLEX SUPERPREMIUM Odpis aktualizujący z tytułu trwałej utraty wartości środka trwałego zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych. Ujmuje się go w księgach rachunkowych w następujący sposób: Wn konto 765 „Pozostałe koszty operacyjne”, Ma konto 070 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych”. W przypadku gdy utrata wartości dotyczy środka trwałego, którego wartość została wcześniej zaktualizowana na podstawie odrębnych przepisów (dotyczy to aktualizacji środków trwałych, która miała miejsce 1 stycznia 1995 r.), to odpis aktualizujący zmniejsza w pierwszej kolejności utworzony wcześniej kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. Dopiero ewentualna nadwyżka odpisu zwiększa pozostałe koszty operacyjne (tj. gdy dokonywany odpis aktualizujący z tytułu trwałej utraty wartości jest wyższy niż odpis dokonany z tytułu aktualizacji wyceny na podstawie odrębnych przepisów). Zapisy w księgach rachunkowych będą w tym przypadku następujące: 1. Odpis aktualizujący wartość środka trwałego do wysokości dokonanego w 1995 r. przeszacowania Wn konto 810 „Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny” Ma konto 070 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych” 2. Odpis aktualizujący wartość środka trwałego do wysokości nadwyżki nad dokonanym przeszacowaniem wartości środka trwałego w 1995 r. Wn konto 765 „Pozostałe koszty operacyjne”, Ma konto 070 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych”. Przeczytaj w Biznes cały artykuł: Jak ująć w księgach rachunkowych trwałą utratę wartości środka trwałego W artykule omówiono również problematykę trwałej utraty wartości w kontekście odpisów amortyzacyjnych. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Amortyzacja podatkowa to bardzo opłacalna dla podatnika forma zaoszczędzenia pieniędzy. Jak wiadomo, praktycznie wszystkie środki trwałe prędzej czy później ulegają zniszczeniu. Dlatego też, w momencie ich zakupu, dobrze jest ustalić koszt ich zużycia w czasie. Amortyzacja polega na systematycznym odpisywaniu umówionej kwoty w koszty firmy, aż do całkowitego zużycia środka trwałego. Poznaj metody amortyzacji środków się trzy metody amortyzacji środków trwałych:metodę liniową,metodę degresywną (malejącego salda),metodę z nich ma swoje wady i zalety, więc dobrze jest je dokładnie poznać, zanim podatnik zdecyduje się na konkretną metodę – ponieważ raz wybranej metody co do zasady już nie można środków trwałych - metoda liniowaAmortyzacja metodą liniową jest najpopularniejszą i uznawaną za najprostszą metodę amortyzacji środków trwałych. W tej sytuacji podatnik zakłada, że zużywanie się środka trwałego będzie równomierne przez cały okres jego użytkowania. Wówczas odpisy amortyzacyjne ustala się zgodnie ze stawkami amortyzacyjnymi zawartymi w załączniku nr 1 ustawy PIT oraz CIT, a te ustalane są w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych (KŚT). W metodzie liniowej koszty amortyzacji każdy podatnik wylicza indywidualnie. Jeżeli chce wiedzieć, ile wyniesie roczna kwota amortyzacji, musi zastosować się do poniższego wzoru:WARTOŚĆ ŚRODKA TRWAŁEGO x USTALONA PROCENTOWO ROCZNA STAWKA AMORTYZACJINatomiast jeżeli interesuje go kwota miesięcznej kwoty amortyzacji, wystarczy otrzymany wynik podzielić przez 12, czyli liczbę miesięcy w XYZ w czerwcu 2022 zakupiła maszynę do robót budowlanych o wartości 450 000 zł, która została zakwalifikowana do środków trwałych przedsiębiorstwa. Podatnik wybrał liniową metodę amortyzacji. Stawka amortyzacji zgodnie z wykazem wynosi 20%.wartość amortyzacji rocznej - 450 000 x 20% = 90 000 złwartość amortyzacji miesięcznej - 90 000:12 = 7 500 złFirma XYZ dokona następujących odpisów amortyzacyjnych:za lipiec 2022 - grudzień 2022 (6 miesięcy) - 7 500 x 6 = 45 000 złrok 2023 - 90 000 złrok 2024 - 90 000 złrok 2025 - 90 000 złrok 2026 - 90 000 złw roku 2027 do amortyzacji pozostanie 37 500 zł. Wartość amortyzacji miesięcznej wynosi 7 500 zł zatem:45000,00 zł : 7500 zł = 6 - miesięcy amortyzacji w 2027 rokuAmortyzacja zakończy się w czerwcu 2027 roku. Co ciekawe, podatnicy amortyzujący środek trwały metodą liniową, mogą w trakcie obniżyć stawkę amortyzacji. Jej zmiana może być dokonywana wielokrotnie, a przepisy nie określają poziomu, do jakiego można obniżyć stopę amortyzacyjną. Amortyzacja środków trwałych - metoda liniowa indywidualnaPodatnik może ustalić stawkę indywidualnie, w przypadku kiedy nabyte środki trwałe są używane lub ulepszone. Jednak ma prawo to zrobić tylko w przypadku, kiedy środki trwałe wprowadzane są do ewidencji przedsiębiorstwa po raz takich sytuacjach poszczególne kategorie środków trwałych muszą posiadać minimalne okresy amortyzacji. Poniżej przedstawiamy grup 3-6 oraz 8 KŚT:24 miesiące - gdy wartość początkowa jest mniejsza, niż zł,36 miesięcy - gdy wartość początkowa jest większa niż 25 tys. złotych, ale mniejsza bądź równa 50 tys. zł,60 miesięcy - w pozostałych przypadkach;dla środków transportu:30 miesięcydla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5%:40 lat - pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji ŚT oraz WNiP prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat dla pozostałych budynków (lokali) i budowli,10 lat (z wyjątkiem trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych, dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata).Dodatkowo, podatnik musi udowodnić, że środek trwały nabyty przez niego jest używany co najmniej:6 miesięcy - w przypadku środków trwałych z grup 3-6 oraz 8, a także w przypadku środków transportu60 miesięcy - w przypadku budynków i budowli, wymienionych w art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy PIT oraz art. 16j ust. 1 pkt 3 ustawy CITNatomiast, aby środek ulepszony został za taki uznany, ulepszenie to musi stanowić:20% wartości początkowej - w stosunku do środków trwałych zaliczanych do grupy 3-6 i 8 KŚT oraz środków transportu30% wartości początkowej - w stosunku do budynków i budowliAmortyzacja środków trwałych - metoda liniowa przyspieszonaW wyjątkowych przypadkach stawki amortyzacyjne, które są podane w Wykazie stawek, mogą zostać odpowiednio powiększone. Dotyczy to środków trwałych, które są wykorzystywane w sposób szczególny. Dla wybranych środków trwałych stosuje się konkretny współczynnik, który wystarczy pomnożyć przez stawkę amortyzacyjną tego środka trwałego:1,2 - dla budynków i budowli używanych w warunkach pogorszonych,1,4 - dla budynków i budowli używanych w warunkach złych,1,4 - dla maszyn, urządzeń i środków transportu (z wyjątkiem morskiego taboru pływającego) używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej,2,0 - dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 KŚT poddanych szybkiemu postępowi ustalenia dotyczące podwyższenia stawki amortyzacyjnej można znaleźć w ustawach PIT (art. 22i ust. 2-7) i CIT (16i ust. 2-7).Amortyzacja środków trwałych - metoda degresywnaAby skorzystać z tej metody amortyzacji, środki trwałe podatnika muszą być maszynami i urządzeniami zaliczającymi się do grup: 3-6 i 8 KŚT. Metoda degresywna dotyczy także wszystkich środków transportu, oprócz samochodów degresywna jest drugą co do popularności metodą amortyzacyjną, wybieraną przez podatników. W tym przypadku wartość amortyzacji zmienia się, ponieważ wydajność środka trwałego spada wraz z czasem jego użytkowania. Dlatego, jeżeli przedsiębiorca chce równomiernie przyjmować koszty na wszystkie zrobione produkty, powinien przyjąć malejącą stawkę amortyzacyjną. Przez pierwszy rok korzystania z amortyzacji degresywnej stosuje się stawkę podaną w Wykazie, jednak pomnożoną o współczynnik (maksymalnie 2,0).Chcąc wyliczyć stawkę na kolejny rok podatkowy, przedsiębiorca odejmuje zgromadzone wpisy amortyzacyjne od kwoty netto używanego środka trwałego. Jednak z tej metody nie można korzystać w nieskończoność. Podatnik musi zmienić metodę na liniową w momencie, kiedy wartość rocznego odpisu okaże się niższa od wartości rocznego odpisu w przypadku metody z metody degresywnej na liniową odbywa się z początkiem nowego roku podatkowego. Dlatego też przedsiębiorca, pod koniec roku powinien obliczyć wartość rocznego odpisu w metodzie degresywnej i porównać ją z wartością, jaką otrzyma przy metodzie XYZ w styczniu 2022 r. zakupiła maszynę do robót budowlanych o wartości 450 000 zł, która w tym samym miesiącu została przyjęta do ewidencji środków trwałych. Ze względu, że jest to urządzenie z 5 grupy KŚT firma skorzystała z degresywnej metody amortyzacji. Podatnik skorzystał ze współczynnika 2,0. Stawka z Wykazu wynosi 20% zatem stawka podwyższona - 40%.Zostaną dokonane następujące odpisy amortyzacyjne:rok 2022podstawa obliczenia stawki: 450 000 złodpis roczny: 450 000 x 40% = 180 000 złodpis miesięczny 180 000 zł : 12 miesięcy = 15 000 złze względu iż amortyzację rozpoczynamy w lutym:w 2022 r. dokonamy 11 miesięcznych odpisów amortyzujących: 15 000 zł x 11 miesięcy = 165 000 złrok 2023podstawa obliczenia stawki 450 000 zł - 165 000 zł = 285 000 złodpis roczny: 285 000 zł x 40% = 114 000 złodpis miesięczny: 9500,00 złrok 2024podstawa obliczenia stawki (450 000 zł - 165 000 zł - 114 000 zł) = 171 000 złodpis roczny: 171 000 x 0,4 = 68 400 ---> odpis niższy niż w przypadku amortyzacji metodą liniową*OD 2024 r. NALEŻY ROZPOCZĄĆ AMORTYZACJĘ METODĄ LINIOWĄmetoda linowado zamortyzowania pozostało 171 000 złodpis roczny: 90 000 złodpis miesięczny: 7 500 złrok 2025do zamortyzowania pozostało 81 000 złostatni odpis amortyzujący wystąpi w listopadzie 2022 - październik: 7 500 x 10 m-cy = 75 000 złdo amortyzacji pozostanie 6000 złlistopad - 6000 zł* wartość rocznego odpisu amortyzującego zgodnie z metodą liniową: 90 000 zł Jednorazowa amortyzacja środków trwałychJednorazowa amortyzacja możliwa jest w przypadku środków trwałych o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł (do końca 2017 roku limit ten wynosił 3500 zł). Innym rodzajem preferencji jest jednorazowa amortyzacja fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 oraz 8 KŚT (a więc bez samochodów).Limit jednorazowej amortyzacji z której może skorzystać każdy przedsiębiorca wynosi w danym roku 100 000 zł. Jednak aby tego dokonać należy spełnić dodatkowe warunki. Prawo do jednorazowej amortyzacji przy zakupie nowych fabrycznie środków trwałych przysługuje pod warunkiem, że:1) wartość początkowa jednego środka trwałego, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej zł lub2) łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza sposobem na jednorazową amortyzację, również dotyczącą sprzętów o wartości powyżej 10 000 zł jest skorzystanie z pomocy de minimis. Można tego dokonać jeżeli środki trwałe zaliczają się do grupy 3-8 KŚT, nie wliczając samochodów amortyzacja w ramach pomocy de minimis środków trwałych to oferta dla tzw. małych podatników oraz przedsiębiorców, którzy w danym roku dopiero rozpoczęli działalność gospodarczą. Warto wiedzieć, że łączna kwota jednorazowych amortyzacji w jednym roku nie może przekroczyć kwoty 50 tys. euro. Jeżeli odpis nie obejmuje całej początkowej kwoty środka trwałego, kolejnego odpisu można dokonać dopiero w następnym roku podatkowym. Podatnik co rok otrzymuje nowy limit w wysokości 50 tys. euro, jednak „zaoszczędzony” limit nie przechodzi na kolejny XYZ zakupiło w styczniu 2022 roku maszynę o wartości 450 000 zł i w tym samym miesiącu wprowadziło ją do ewidencji środków trwałych. Urządzenie to zakwalifikowane jest do 5 grupy KŚT, a firma XYZ uznana jest za małego podatnika - co pozwoliło skorzystać z prawa do jednorazowej amortyzacji. Stawka amortyzacji z Wykazu wynosi 14 %. Dokonano następujących odpisów amortyzacyjnych:w styczniu 2022 r. dokonano odpisu w wysokości 230 000 zł (kwota limitu jednorazowej amortyzacji w 2022 r.)w latach następnych dokonuje się odpisów amortyzujących zgodnie z metodą liniową, naliczając odpis od wartości początkowej:odpis roczny 450 000 zł x 14% = 63 000 złodpis miesięczny 63 000 zł : 12 miesięcy = 5 250 złdo amortyzacji pozostało 220 000 zł (450 000 - 230 000)w 2023 r. - 63 000 złw 2024 r. - 63 000 złw 2025 r. - 63 000 złw 2026 r. do amortyzacji pozostanie 31 000 w zależności od przyjętej metody amortyzacji środków trwałych podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek. Należy jednak pamiętać, że aby możliwe było zastosowanie niektórych metod amortyzacji podatnik musi spełnić określone warunki. Często okazuje się, że wartość bilansowa posiadanych, regularnie amortyzowanych środków trwałych jest dużo niższa niż ich aktualna wartość rynkowa. Dlatego szczególnie przy wycenie bilansowej spółki zastanawiają się, czy mogą dokonać aktualizacji wyceny tych środków, korzystając z przepisów art. 10 ust. 3. Ustawa o rachunkowości zezwala na dokonanie przeszacowania (aktualizacji) środków trwałych tylko na podstawie odrębnych przepisów. Zgodnie z art. 31 ust. 3 wartość początkowa i dotychczas dokonane od środków trwałych odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe mogą, na podstawie odrębnych przepisów, ulegać aktualizacji wyceny. Ustalona w wyniku aktualizacji wyceny wartość księgowa netto środka trwałego nie powinna być wyższa od wartości godziwej, której odpisanie w przewidywanym okresie jego użyteczności jest ekonomicznie „odrębne przepisy” dla aktualizacji środków trwałych ustawa o rachunkowości rozumie ustawy podatkowe. Przepisy te stanowią delegację dla Ministra Finansów do określenia w drodze rozporządzenia trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych. Ostatnia aktualizacja miała miejsce w 1995 r. Od tego czasu nie wydano takiego z tego, że zgodnie z ustawą nie można przeprowadzać aktualizacji wyceny środków trwałych, nawet gdyby wartość rynkowa była dużo wyższa niż wartość księgowa. Szczególnie dotyczy to środków trwałych w dużej mierze zamortyzowanych, których ceny rynkowe znacznie rosną, czy środków trwałych, których elementy wymieniono, ale nie można było uznać tej czynności za określenia wartości godziwejWartość godziwa to kwota, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony na warunkach transakcji rynkowej pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą w MSR-ach pokreślono, że wartość godziwa to wartość ustalona na warunkach transakcji to zagadnienie reguluje MSR nr 16 - „Rzeczowe aktywa trwałe”. W myśl standardu jednostka powinna dokonać wyboru zasady (polityki) rachunkowości dotyczącej sposobu wyceny opartego albo na koszcie historycznym, albo na wartości przeszacowanej. Wybraną zasadę stosuje się do całej grupy rzeczowych aktywów oparty na cenie nabycia lub koszcie wytworzeniaPrzy stosowaniu modelu opartego na cenie nabycia lub koszcie wytworzenia po początkowym ujęciu składnika rzeczowych aktywów trwałych należy wykazywać go według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pomniejszonego o zakumulowaną amortyzację oraz o zakumulowane odpisy aktualizujące z tytułu utraty oparty na wartości przeszacowanejJeżeli jednostka decyduje się na stosowanie modelu opartego na wartości przeszacowanej, wówczas po początkowym ujęciu składnika rzeczowych aktywów trwałych, których wartość godziwą można wiarygodnie ustalić, wykazuje się go w wartości przeszacowanej. Wartość ta stanowi wartość godziwą na dzień przeszacowania, pomniejszoną o kwotę późniejszej zakumulowanej amortyzacji i późniejszych zakumulowanych odpisów aktualizujących z tytułu utraty wartości. Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 16 wymaga, aby przeszacowania były przeprowadzane na tyle regularnie, aby wartość bilansowa nie różniła się w sposób istotny od wartości, która zostałaby ustalona z zastosowaniem wartości godziwej na dzień skutków wyceny w wartości godziwej w księgachUjęcie różnicy wyceny zostało podobnie uregulowane przez ustawę i MSR nr z ustawą powstałą na skutek aktualizacji wyceny różnicę wartości netto środków trwałych, o której mowa w ust. 3, odnosi się na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. Różnica ta nie może być przeznaczona do podziału. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny podlega zmniejszeniu o różnicę z aktualizacji wyceny uprzednio zaktualizowanych zbywanych lub zlikwidowanych środków trwałych. Różnica ta wpływa na kapitał (fundusz) zapasowy lub inny o podobnym charakterze, o ile odrębne przepisy nie stanowią regulacji MSR nr 16, jeżeli wartość bilansowa składnika aktywów wzrosła na skutek przeszacowania, zwiększenie należy zaliczyć bezpośrednio do kapitału własnego jako nadwyżkę z przeszacowania. Jednak zwiększenie wartości wynikające z przeszacowania zostanie ujęte jako przychód w takim zakresie, w jakim odwraca ono zmniejszenie wartości z tytułu przeszacowania tego samego składnika aktywów, które poprzednio ujęto jako projekcie zmiany ustawy o rachunkowości do art. 8 dodaje się nowy ustęp dotyczący zaprzestania stosowania MSR, tj. powrót do ponownego stosowania ustawy. Ten przepis będzie miał zastosowanie w przypadku odwrócenia przeszacowania środków trwałych - zgodnie z MSR nr 16.„W przypadku zmian zasad (polityki) rachunkowości, spowodowanych zaprzestaniem stosowania MSR przy sporządzaniu sprawozdań finansowych przez jednostki, o których mowa w art. 45 ust. 1a i 1b, skutki finansowe przejścia na zasady (politykę) rachunkowości określone w ustawie odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako zysk (stratę) z lat ubiegłych, a jeżeli skutki przeszacowania aktywów dokonanego zgodnie z MSR rozliczono z kapitałem (funduszem) z aktualizacji wyceny - jako zmianę stanu tego kapitału (funduszu)”.PrzykładWartość początkowa środka trwałego wynosi 10 000 zł, a dotychczasowe umorzenie to 4000 zł. Współczynnik aktualizacji - 1,6. Wartość godziwą na podstawie ekspertyzy rzeczoznawcy ustalono na 9900 IPonieważ nie było rozporządzenia MF nakazującego przeszacowanie, w tym przypadku - zgodnie z ustawą o rachunkowości - nie można zwiększyć wartości środka wartość bilansowa wyniesie: 10 000 zł - 4000 zł = 6000 Aktywa trwałeII. Rzeczowe aktywa trwałe 6 000Wariant IIZgodnie z rozporządzeniem MF może nastąpić aktualizacja. Współczynnik aktualizacji ustalono na 1, aktualizacja wartości początkowej: 10 000 zł x 1,6 = 16 000 zł,- aktualizacja dotychczasowego umorzenia: 4000 zł x 1,6 = 6400 tym przypadku należy podnieść wartość początkową środka trwałego o 6000 zł, umorzenie o 2400 zł i utworzyć kapitał z aktualizacji wyceny w wysokości 3600 zł. Wartość bilansowa tego środka trwałego wyniesie: 16 000 zł - 6400 zł = 9600 księgowa1. Zwiększenie wartości początkowej do 16 000 zł:Wn „Środki trwałe” 6 0002. Zwiększenie umorzenia o 2400 zł (6400 zł - 4000 zł):Ma „Umorzenie środków trwałych” 2 4003. Zwiększenie wartości netto o: 6000 zł - 2400 zł = 3600 zł:Ma „Kapitał z aktualizacji wyceny” 3 600BilansAktywaA. Aktywa trwałeII. Rzeczowe aktywa trwałe 9 600PasywaB. Kapitały własneV. Kapitał z aktualizacji wyceny 3 600Wariant III - rozwiązanie według MSR nr 16- Model oparty na cenie nabyciaW tym przypadku należy wycenić środek trwały według ceny nabycia pomniejszonej o zakumulowaną amortyzację. Ten model nie przewiduje zwiększenia wartości środka bilansowa wynosi: 10 000 zł - 4000 zł = 6000 Aktywa trwałeII. Rzeczowe aktywa trwałe 6 000Wariant IV - rozwiązanie według MSR nr 16- Model oparty na wartości przeszacowanejW tym przypadku trzeba podnieść wartość środka trwałego do wartości godziwej ustalonej na 9900 zł. Zwiększa się zarówno wartość początkowa, jak i dotychczasowe następuje zgodnie z wzorem:Współczynnik aktualizacji = 9900 zł : (10 000 zł - 4000 zł) = 9900 zł : 6000 zł = 1,65- aktualizacja wartości początkowej: 10 000 zł × 1,65 = 16 500 zł,- aktualizacja dotychczasowego umorzenia: 4000 zł × 1,65 = 6600 tym przypadku należy podnieść wartość początkową środka trwałego o 6500 zł, umorzenie o 2600 zł i utworzyć kapitał z aktualizacji wyceny w wysokości 3900 zł. Wartość bilansowa tego środka trwałego wyniesie: 16 500 zł - 6600 zł = 9900 księgowa1. Zwiększenie wartości początkowej do 16 500 zł:Wn „Środki trwałe” 6 5002. Zwiększenie umorzenia o 2600 zł (6600 zł - 4000 zł):Ma „Umorzenie środków trwałych” 2 6003. Zwiększenie wartości netto o: 6500 zł - 2600 zł = 3900 złMa „Kapitał z aktualizacji wyceny” 3 900BilansAktywaA. Aktywa trwałeII. Rzeczowe aktywa trwałe 9 900PasywaB. Kapitały własneV. Kapitał z aktualizacji wyceny 3 900- art. 28 ust. 6, art. 31 ust. 3 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - z 2002 r. Nr 76, poz. 694; z 2006 r. Nr 208, poz. 1540- § 29-42 MSR nr 16 - „Rzeczowe aktywa trwałe”dr Anna Bagieńskaadiunkt w Katedrze Finansów i Rachunkowości Politechniki Białostockiej Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE